Evrenin kısır döngüsü içinde,biyerlerdeyim,
zamansız, mekansız
Sevgi labirentlerinin çıkmazında…
Ne geri almak mümkün zamanı,ne de yaşananları
Sevgi tohumları atılırken yüreğimize,
ne güzeldi dünya.
İşte son perde bu..
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta