Sürgit Şiiri - Ercan Keskin

Hiç aklıma gelmiyor fakat çok istiyorum
Ne bir simge ne de bir imge yok hiç heybemde
Buradan bir yol bulurum diyerek yazıyorum
Bakarsın akıp gider mecrasında gönlümce

Oradan yolumun üzeri bilinçaltına iner
Şiir olabilecek ne varsa incelerim
Yarım kalmış aşklar ve ona değgin şiirler
Gerçekten sökülerek alınmış resimlerim

Kanayan yaralarım ile verdiğim pozlar
Çekiyorum ! gül dense de hiç gülemediğim
Ona kaynaklık eden hep kederli anılar
Bilinmez sahillere umarsız sürüklendiğim

Geçmişin tozlu raflarına kaldırılmış
Şiirlerim ki hepsi zamana yenik düşmüş
Fırsat bulup da yakıp yok edemediğim
Tarihe tanıklık eden birçok şeyi görmüş

Özel köşesinde saklı tuttuğum aşklarım
Beni ayakta karşılayan dostlarım şimdi
Girilmez yazılı namahrem odalarım
Hafızamdan geçen sinema şeridi gibi

Ölmek için yer beğendiğim son zamanlarımı /
Sergilediğim kısım çıkışa yakın tabii
Belli olmaz daha ne kadar yaşarım
Sadece bana mahsus değil her fani gibi

Hiç mi mutlu günlerim olmadı? oldu tabii
Ben en çok oğlumu sevdim çünkü o gerçekti
Daima gerçek olacağı belliydi
Zira onun gittiği yol pozitif bilimdi