Sürgit Şiiri - İbrahim Gürsu

Yaprak
ayrılır daldan.
O ayrılık törenidir
hazanın. Bilir ki ağaç
bıraktıkları
gübre olur
tohum saçar.
Var olmaktır kaygısı.
Güz geçer elbet
zordur.
Sonrası ilkbahar.
Tomurcuklar
kelebek dolu
iğde
melisa
yasemin çiçekleri.
Kuş cıvıltıları
gelincik.
Yüreğin çatlar
açılır
acır.
Sonra sen olursun
tutunursun yaşamaya
evrende umut...
Şimdi unut üzünçleri
merhaba...