Süreyya Görür Şiirleri - Şair Süreyya Görür

Gece Karanlık
Yıldızlar yok
Ay da doğmamış bu gece
Herkes nere de
Ben nerdeyim
Adını Koyamadığım

Ahh Kalbim
Sen mi ihanet ettin bana
Ben mi sana
Ne hakkımız vardı birbirimize bunu yapmaya
Bir vefasız için bunca kavgaya
Şimdi sen bana dargınsın, ben sana

Alışkın Değilim Ben Bu Hallerime

İlk defa görüyorum kendimi böyle
Beni benden almış
Sanki başka bir yabancı var içimde
Alışkın değilim ben bu hallerime

Bilemezsin sevdam
Bütün Şehir uyurken
Seni içtiğim zifiri karanlığında
Yaşanmamış anılar silsilesinin
Dehlizlerinde kayboluyorum

Seni mi sevdim
Seni sevmeyi mi
Hayata tutunmak gibi sevgine tutunmak
Hissetmek hayatı seni sevmek
Soluksuz, nefes almaktı
Aşkı yaşamak

Unutamazsın geçmişi
Hesap sorar senden hatıralar
El ele yürüdüğümüz sokaklara gider, çıktığın tüm yollar
Gözlerimin siyahına dalar, gecelerinin karanlığı
Yıldızlar hatırlatır, sahilde sarmaş dolaş bakışlarımızı
Yakamozların ferinde yandığımızı

Git diyorsun bana
Söyle nasıl gideyim
Mecnuna dönmüş gönlümü
Çöllere mi süreyim

Kurak topraklar gibiyim sensiz

Hiç Bilmeyeceksin


Can tanem
Hiç Bilmeyeceksin bu satırların sana yazıldığını
Gecelerin hasretinle yandığını

Ben bir kadınım
hassasım, narinim, kırılgan yönlerim var
Güçlü olmak
Her zaman ayakta durmak
Her yükü kaldırmak zorunda değilim
sen güçlüsün diye düşmeyi hak görmeyen

Gel Oturalım seninle
Bir çift, aşkın belini kıralım gözlerimizle
Sen bana şiirler oku
Bu defa kahveyi ben yapayım ellerimle