Süreyya Görür Şiirleri - Şair Süreyya Görür

Gece Karanlık
Yıldızlar yok
Ay da doğmamış bu gece
Herkes nere de
Ben nerdeyim
Adını Koyamadığım

Ahh Kalbim
Sen mi ihanet ettin bana
Ben mi sana
Ne hakkımız vardı birbirimize bunu yapmaya
Bir vefasız için bunca kavgaya
Şimdi sen bana dargınsın, ben sana

Alışkın Değilim Ben Bu Hallerime

İlk defa görüyorum kendimi böyle
Beni benden almış
Sanki başka bir yabancı var içimde
Alışkın değilim ben bu hallerime

Bir çınar altında oturur,
konuşur, göz göze gülüşürdük.
Hafif bir rüzgar eser, yapraklar uçuşurdu.
İki yaprak düşerdi dalından,
birini ben tutardım diğerini sen.
Bir çınar altındayım şimdi.

Ben seni severken çocuk gibiyim
Küçük bir kız çocuğu gibi
Narin, Nazenin
İncitmekten korktuğunu hissediyorum
İlk defa kaybetme korkum olmadan seviyorum
Alabildiğine şımarıyorum

Ben seni severken çocuk gibiyim
Küçük bir kız çocuğu gibi
Narin, Nazenin
İncitmekten korktuğunu hissediyorum
İlk defa kaybetme korkum olmadan seviyorum
Alabildiğine şımarıyorum

Bilemezsin sevdam
Bütün Şehir uyurken
Seni içtiğim zifiri karanlığında
Yaşanmamış anılar silsilesinin
Dehlizlerinde kayboluyorum

Sana tütüyor yine bu gece
Buram buram sen doluyorsun içime
Damarlarımda geziyorsun
Buralar sen kokuyor bu gece

Ağlatıyoruz seninle Veysel'in sazını

Seni mi sevdim
Seni sevmeyi mi
Hayata tutunmak gibi sevgine tutunmak
Hissetmek hayatı seni sevmek
Soluksuz, nefes almaktı
Aşkı yaşamak

Unutamazsın geçmişi
Hesap sorar senden hatıralar
El ele yürüdüğümüz sokaklara gider, çıktığın tüm yollar
Gözlerimin siyahına dalar, gecelerinin karanlığı
Yıldızlar hatırlatır, sahilde sarmaş dolaş bakışlarımızı
Yakamozların ferinde yandığımızı