Suretin Şiiri - Ferhat Yavuz

Suretin düştüğünde aklıma su içerim
Suretinde yeşerir çünkü tüm hayallerim
Suretin ay mehtaba küstüğünden beridir
Aşıkların sevdalı bakışında belirir
Çoban aldatan yıldız başka dünyaya komşu
Kaybın izleri yitik olmamışı olmuşu

Bir coğrafyaya kışlar yokluğundan geliyor
Kokunu aldığında toprak hayat buluyor
Gel gör bunun adını mevsim koyuyor insan
Ben ise sen diyorum yahut dokunuşundan
Dengesi yok dünyamın sen varsın merkezimde
Olma bereket öpmez filizi çekirdekte
Suretin düştüğünde akla çarpar yüreğim
Ben bir tek suretinde aklımı yitiririm