Söyle Nerdesin Şiiri - Ferhat Yavuz

Ayrılığın rengi de varmış gülüm
Bunu sen benden gidince anladım
Şimdi odamızda serpilmiş külüm
Yokluğun ateşten beter anladım
Kıyametim oldu gittiğin günüm
Kapanır kapı diye mi gelmezsin
Oyalanır kapı söyle nerdesin

Yaseminim vardı soldu camımda
Kokusunu artık duyamaz oldum
Yavuz'dan kalma şirpençe canımda
Her adım başında ölecek oldum
Bu ölüm her adım başı yanımda
Kapanır camlar diye mi gelmezsin
Oyalanır camlar söyle nerdesin

Mevsimler bile bunadılar sensiz
Kış yoruldu gelmez yaz desen öyle
Sığmaz göğe güneş o da hanesiz
Utançtan dönmezsin değil mi söyle
Ölüme merdiven mi dayadık biz
Çok zaman geçti diye mi gelmezsin
Oyalanır ölüm söyle nerdesin

Garip su kaynatır olmuş kutuplar
Benden gittin diye kızgın yaradan
Düzen hepsi yazık yıkılacaklar
İnsanlar kalkmaz olsa da kıyamdan
Dolsa da mabetler kurtulamazlar
Dünyanın sonu diye mi gelmezsin
Oyalanır dünya söyle nerdesin
■
Melekler ki tekmil durmuş beklerler
Kafa karışığı Cibril İsrafil
Ömründen uzun yaşar kelebekler
Fıtrat karışmış şaşkındır Mikail
Gelse de Azrail ruh vermez tenler
Bu aşk lanetli diye mi gelmezsin
Günahın boynuma söyle nerdesin

Haklısın ben sana mecnun olmadım
Yalnızca ölürüm olmazsa sesin
Sen için deliye çıkmadı adım
Bir tek uyuşurum değse nefesin
Sanırsın ki aklımı kaçırırım
Meleğim bundan diye mi gelmezsin
Tutarım aklımı söyle nerdesin

Ağlamak mı senden payıma kalan
Yalansız olsun hem ne yenilmişim
Tarih ne ilan eder ağlamaktan
Bilmem de bildiğim beter bitmişim
İsterse düşmanım gülsün arkamdan
Laf-söz ederler diye mi gelmezsin
Keserim dilleri söyle nerdesin

Topraktır yatak kabul etmez beni
Çığlık çığlığa evimde her duvar
O su bahçe ve güle değişini
Yokluğunda eşyalar hesap sorar
Diyemem onlara benden gidişini
Hesap sorarlar diye mi gelmezsin
Ben gibi kanarlar söyle nerdesin

Kılınç kesip attı altın kınını
Sahibini ısırır oldu köpek
Meydandan çekti askerler kanını
Bu şehir ha desem gitti gidecek
Bıraksan benimle bu savaşını
Benle yenilir diye mi gelmezsin
Tekte çarpışırım söyle nerdesin

Ne dolmuş bak taşar gönül dillerim
Beni anlasa bir mevlana anlar
Bakmasan uzaktan gel incitirim
Dokundukça sızlasa bu parmaklar
Çünkü sana değdikçe yeşeririm
Tenden can alır diye mi gelmezsin
Cana can veririm söyle nerdesin

Üzerime seni akıtır bulut
Gözden dudağa doğru süzülürsün
Bin bulutlara gel dünü de unut
Yadeller kıymet bilmez üzülürsün
Gittin de karıştı soyut ve somut
Pişmansın derim diye mi gelmezsin
Konuşmak öldürsün söyle nerdesin

İsmini eşyanın ismini koydum
Montu seni sarar gibi giyerim
Kırılma diye sen kalbimi oydum
Nasıl düşmüştü ardından ellerim
Emindim dönmenden bundan susmuştum
Çok özlediğim için mi gelmezsin
Kuş gibi severim söyle nerdesin