Sureti Seyyaha Şiiri - Seyfi Karaca

Bir sureti seyyahtir
Her cemrede diken rengine dökülüp damlayan
Batar da
Cikar da
Sizlar yanar, nerden kavrasan tutsan tutussan
Yoksulunu avutmanin yagmurdan önceki sis ve ciy tanelerinin
Demlenmeye konulmuslugunu süzüp damitarak
Bütün yalan yanlislardan sag kalmaya öten kusun sesi
Topragi salacaya konmamis
Bitmesini istemedigi hayallere cocuklugunu sarip büyüten
Ne hic degismeyen intikam duygusuna haciz
Ne saplanmis kalmis karanlikarin kinine öcüne soyut yahut sabit
Kuskuyu uyandiran, süpheyi ceken
Moda dedigin sey cünkü,
Mideye ne tikinirsan
Ne madde ve malzemeden giyinir soyunur yamanirsan
Yakismis miyim dikiz caminda ortaya ne serer sacarsan ondan ve oradandir
Ugruna ölümle ödesen bedelin
Yokettigi dünya mirasiyla birlikte suca bulasip borca bogup günü yarini
Salgilanmis korkularin istismar insafina rehin kalmadan
El degmemis yalnizliklara semti ugramamis öksüz mecalsizin
Kacaga kuyular kaziyip yilgina bezgine pismanliklarinini
Hususü ve bütün yorulmus bikmis bunalmisliklarin kahri derdiyle
Her türlü bozuk iliskilere insan mayalayan medya magazinlerden
Yakip yiktigina benzeserek,
Türüne ender rastlanan varligin zavallisi olmaya degil bu sureti seyyah
Ihtimal ötesi ve mukayesiz kiyassiz
Ilerisi hep ask olacak rüyaya severek ve isteyerek
Belki dümdüz beyazdir sakin ve belki seyri solgunda iz süren karanlik
Yollu yolsuzun,
Bilir bilmezin kapanindan dünya cardagina varip giderek
En kuytu ve derin yerinde bitisip bulusarak da hatirlamaya degr sevginin
Dagdan dereden yazidan meradan
Esti savustuysa yel yagmur
Geldi gectiyse bile yazbahar
Yigma tasima seylerden mümkün degildir
Carki dönen dünya hic mümkün degildir
Hele hele yasayan insanlik hic …!

Aralik / 21