Süren Sürmüş Gökyüzü Tarlalarını...

Ne sen tanıdın beni,
Ne ben sana yar oldum,
Okudum da, öğrendim,
Uygulamak istedim,
Olmadı,
Gönül dengi bulmadı,

Satıyorlar gökyüzü arsalarını,
Benim param yok, pulum yok,
Kuruyorlar sorsan dünyalarını,
Benim o kadar ömrüm yok,
Koruyamadık,
Hayatın buralarını,

Bizde başka ad koymuşlar nefese,
Neyzen üfler, çoban üfler,
Sığmaz gönül mest olurda kafese,
Hoca üfler, hacı üfler,
Rabbim,
Kerameti vermiş herkese…

Birileri koymuş bur da kanunu,
Can pazarında canlar satılır,
Sen satarsın alan bulunmaz,
İtip kakıyorlar garip yetimi,
Canım,
Vermeyle de insan olunmaz…

Ne yapayım a dostum gelmez içimden,
Gülemem ki atayım gönlümden yası,
Gelin desem kimse gelmez peşimden,
Yıllarca silinmedi bahtımın pası,
Süren,
Sürmüş gökyüzü tarlalarını…

Samsun-1978