Bana “ hep suratın asık biraz da gülsene”diyorlar
Zalimler her geçen gün çoğaldıkça,
İnsanların vicdan ve merhametleri kayboldukça,
Ariflerin meclisinde, cahiller üst köşede oturdukça,
At izi ile it izi birbirine karıştırıldıkça,
Kimsesiz dul ve yetimler hor ve hakir görüldükçe,
Fakir fukara, garip gureba ezildikçe,
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta