Güneşimi çaldı çektiğin perde
Geceleri yoldaş seçtim bu gece
Bir kaşın havada, gözlerin yerde
Surat köprüsünden geçtim bu gece
Anladım ki hüznün sınırı yokmuş
Çoktan daha fazla yine bir çokmuş
Firkat engereği bizi de sokmuş
Kıvrandım kendimden geçtim bu gece
Yüzünde yaşamı bulurdum oysa
Güldüğünde mutlu olurdum oysa
Dedim ayrılıktan ne olur caysa...
Dudağından zehir içtim bu gece
Takvimden sayamam artık bugünü
Görmüyorum gülüm döndüğüm yönü
Enine boyuna ölçtüm de dünü
Ayrılık kefeni biçtim bu gece
Sanki yasaklı bir meyveyi çaldım
Sanki orta yerde, Araf’ta kaldım
Ne bir selam verdim ne selam aldım
Dostlarımdan bile kaçtım bu gece
Yeni bir masalın satır başıyım
Ferhat’ın Yusuf’un mezar taşıyım
…Ve artık sayende Anka Kuşu’yum
Kaf dağına kanat açtım bu gece
Ahmet ÇITAK
Ahmet Çıtak 2Kayıt Tarihi : 16.3.2021 17:15:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
