Örtünür en mahrem hisler dimağımda
Örter üstünü yalnızlığın verdiği ikilem
Yalnızlık! Ah yalnızlık!
Sürdü yine beni güne
Bilmezdim meğer gitmişim sürgüne
Kavuşturan bir el uzansın dimağıma
Çekip gidilince... sessisliğince bir sitem...
Uzaklaşmak ne diye yalnızlıktan?
Visal ne diye acı bir tat verirsin?
Dertli
bir ney üflenir sazlıktan
Acıyı tattırır, sürer beni yine güne
Bilmezdim meğer gitmişim sürgüne.
Kayıt Tarihi : 24.7.2020 20:09:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!