Ben Güneşi Beklerim Şiiri - Vural Yıldız

Gitti o nazlı bakışlar
Gittiler sahipsiz diyarlara
Ne bir iz, ne bir ses, ne de bir alâmet...
Beklediğimi sandığım insanlar
Bir meçhulden ibaret şimdi

Yanılmışım...
Pay biçmişim o paysız gönüllere
Meğer umudum aydınlatırmış geceleri

Soğuk nefesler ve kardan adamlar
Attığın kar topu, yağan yağmur, yalanların...
Hepsi bir rüyadan ibaret şimdi..

Güneşin doğmasına yakın bir vakit var.
Görünen bir kandil ışıldar ileride
Yaklaşıp ısınmak isterdi aklım
Başına üşüştüler bir an
Tutamadım tutamazdım zaten...
Kırdılar pervazını, duymadılar avazını
Yerle bir ettiler nazını
Keşke keşke işitseydin niyazımı...

Gelsen de artık
Ben güneşi beklerim.