Şehrimin limanına yaklaştı bir Gemi,
Yükledi beynime kuruntu düşüncemi,
Sevdalarımı çaldı rota bilmeyen Kaptan,
Bir sen bir ben kaldım o Gemiden artan.
Bir umman ki görmedim kayboldum...
Bir dalgadan bir dalgaya savruldum,
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta