Sür Atını Şiiri - Özcan Kurt

Gönül bahçasında artık hazan ermeye,
Tüm ümitler sarı yaprak misali yaprak yaprak dökülmeye,
Sevgi, saygı, güven, kararıp, körelmeye,
Hoşgörü, tevazu yitip ne edersen çok görülmeye başladı mı.?
Ortalıkta,
Ne gülün rengi ne kokusu,
Ne bülbülün şakırtısı kalır.
Diken göze batar, dal göze batar,
Söz öze batar..
Hey can ne durun kara yerde..?
Bas üzengiye sür atını dağlara dağlara..

Ömrünü verdiklerin sana bir anı çok görüyorlarsa,
İhtiyacın olduğunda bahaneler üretiyorlarsa,
Sen geldikce onlar geri geri gidiyorlarsa,
Vermelerin sonu gelmiyor seni tüketiyorlarsa,
Ötelerde yorulup sende dinleniyorlarsa,
Hey can ne durun kara yerde..?
Bas üzengiye sür atını dağlara dağlara..

ÖZ VE CAN