Şüphenin Çok Ötesi... Şiiri - Talat Özgen

İki arada bir derede kakmak mı ki
Acep benimkisi,
Buranın
Suyu başka
Toprağı başka
Gölgesi bambaşka,
Biliyorum
Bir çiçek değilim
Yelin öptüğü,
Gözlerimi açtığımda
Hep kara kara bulutlar karşımda,
Umudunu çoktan yitirmiş gibi
Gönlümü kucaklayan
Masmavi gökyüzü,
Amma velakin
Neylerim
Belki
Her yer gurbet
İçim bile
Hasret,
Her yol
Çıkmaz bir sokak
Kalabalıklardaki yalnızlığın ceremesi,
Zaman
Ne bir ilaç
Ne de bir merhem
Özlemlerim yarı yollarda kalmış
Tepinirler iken hep üzerimde,
Ne ileriye bakabiliyorum
Ne de geriye,
Dil tutulmuş
Bakışlarım
Şüphenin
Çok
Ötesinde
Dalmış gidiyor,
Tutan da yok elimden
Acep
Acaba
Pamuk ipliği mi ki son
Bir
Çare/m
Düğüme
Meydan okuyan...

* Berlin, 10.11.2021 *

Talat Özgen