Seni yazarken kalem düşmüyorsa elimden
Seni gören gözlerim akmıyorsa yerinden
Ellerini tutarken kurumuyorsa ellerim
Şüphe ederim sana olan aşk ve sevgimden
Seninle başbaşayken senden uzaktaysam
Yanında bedenim başka alemdeyse ruhum
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta