Süper Kış Şiiri - Yusuf Kemal Çetin

Yine,
Karakış hatıralarımın kışındayım.
Yaşadığım en güzel mutluluklarımı,
Hatırlıyorum.
Ben hiç unutmadım.
Radyom Müjde Fm' de çalıyor,
Eski Fransız melodiler.
Elimde yeni hazırladığım,
Cafe Crownlar.
En çok tükettiğim,
Vanilyalı ve fındıklı olanlar.
Bir o oda bir bu köşe,
Oturuyorum camlarda.
Dışarısı soğuk ya?
Evim sıcak.
Evimin önündeki boş meydanlığa,
Dalıyor gözlerim.
Yapraksız çıplak ağaçları düşünüyorum.
Çırılçıplak insan gibiler.
Komiğime gidiyor,
Neşeleniyorum.
Oturduğum camdaki pervazlardan,
Dışardaki soğuk havanın sesini,
Duyuyorum.
Bende ona inat,
Kısık kısık ıslık çalıyorum.
Penceremden,
Kar tanelerine bakıyorum.
Rüzgarla uyumlu,
Ahenk' le dans ediyorlar.
Ne güzeller.
Dışarıya çıkıp,
Onlarla olmak istiyorum.
Çılgınca koşup,
Onlarla uçmak istiyorum.
Dışarda üşümek,
Dışarda yalnız kalan kışa,
Arkadaş olmak istiyorum.
Yediğim bihter çikolata kadar,
Tatlı ve keyifliyim.
Kendime soruyorum,
İyi misin?
Evet.
Hiç olmadığım kadar.
Buralara yine yazlar gelecek ama,
Mevsim,
Süper Kış.......

26/12/2006
salı