Hayat sana yenilmeyeceğim inadına
Bekleme boşuna dönmeyeceğim bu karardan
Yaşamaksa acılarla dolu delik deşik kalple
Taşıyacağım onu da sana inat
Yeniden bakacağım güneşin her doğuşuna sabahın en erken şafağında
Yolculayacağım her dakikasını bile kaçırmadığım günü ise Tan’la
Aşk değil mi? Beni mecnunda yapan şairde
Bir gün şiir dilini çözüp de beni o meçhul limanda bulana kadar bekleyeceğim seni
O meçhul liman ki, sadece aşkına aşık olanlar tarafından bulunur
Yol boyunca bir tek şiirler kılavuzluk eder
Karşında söylemek isteyipte gözlerine bakınca unuttuğum onca kelimem
Şiirlerimde can bulur benim
O gece ikimizde kana buladık elimizi
İlk bıçağı sen sapladın sırtından
Senin sevgine layık değildi diye
Belki onun tek taraflı karşılık beklemeyen aşkı altında ezildin
Belkide hiç sevmeye layık bulmadın
Çünkü yüreğini canlı canlı söküp atanları seversin ya sen
Bana çiçekleri seviyorum dedin
Ama onları koparttın
Bana yağmuru seviyorum dedin
Ama ıslanmaktan korktum
Bana kuşları seviyorum dedim
Ama onları kafese kapattın
İlk defa sana elimden tut,
istersen dünyanın sonuna bile gelirim seninle demiştim ya.....
Yarı yolda gördüm senin şiirden bile anlamadığını....
İşte ondan bıraktım oracakta elini....
Bir kız gördüm Beyazıt’ta
Şirin mi? Şirin
Gülüyor bu hayatın içine edeyim dercesine
Bakıyorum kalın dudaklı minik ağzına
.... ve ondan samimiyetsiz çıkan laflara
Ya o gözleri
Çiçekleri herkes gibi ben de sevrim
Onları kopartmaya kıyamam
Her papatya gördüğümde
İlişkilerimden ilki aklıma gelir
Papatya kadar saf ve temiz
Lakin çabuk solan ve geriye sadece hüzün bırakan
Bitmeyeceğini istemediğim en uzun gece de bittiyor
Bak şafak söktü ve yeniden sabah oldu işte
Rüyadan uyanma vakti geldi sevgilim
Ayrılık vakti çattı yeniden....ama bu defa son kez
Yağmuru duyuyor musun dışarıda?
Yere düşen her bir damlası kulağıma fısıldadı seni yıllarca
Hatırlayamıyorum kaç yıl oldu dost olalı yalnızlıkla
Yanımdaydı hep sen gittiğinden beri
Beni hiç yanlız bırakmadı
Senin beni ona kendi ellerinle emanet ettiğin gibi
Düşen her damla göz yaşımın tek şahidi
Senin boş bıraktığın yatağımın sağ tarafını dolduran
Baktın....
Sonra bir daha baktın o boşluğa.
Alışmıştın, her baktığında beni yanında görmeye
Şimdi bakakaldiğin o kocaman boşluk ise senin bensizliğin........
01.04.2009
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!