Sünbül'ü Sinan Efendi

Şöhreti Sünbül’ü Sinan, o büyük bir veli
Aslında onun ismidir, ol Yusuf bin Ali

Sinan Merzifon’da doğdu, Borlu’da yaşadı
İlk Efdalzade’den aldı, ilmi ve irşadı

Yedikule’de ısrarla, girdi ilk dergâha
Kavuşmuştu isteğine ve erdi salaha

Feyiz ile teveccühte pişip olgunlaştı
Ak gönül kuyularından akça sular taştı

Gönül ocağında pişti, taştı Sünbül Sinan
Ulemalar bile dinler, hoşlanırdı inan

Mısır’da tek sultan oldu, çorak gönüllerde
Hürmet ve saygılar gördü, o yaban ellerde

Hakkın irfan pınarından hep şifalar sundu
Ayrılınca o Mısır’dan, sevene dokundu

Depremi gördü İstanbul, öldü birçok teba
Dua buyurdu da Sinan, yok oldu tüm veba

İfa ederek haccını döndü İstanbul’a
Vasiyet kıldı hocası, Safiye can bula

Çok talebe geçti onun altın tezgâhından
Tek Merkez Efendi aldı, tahtı dergâhından

Yatmadı son on sekiz yıl, durdu tahiyatta
Varmadı hiç yere sırtı, uyurken hayatta

Seksen yaşadı şu Sinan, o vardı seyrana
Kim görse, kim duysa onu, rahmetlerle ana

KM–110406

Not:
(Sünbül'ü Sinan Efendi Hz.

Yavuz Sultan Selim Zamanında 1452-1529 yılları arasında yaşamış bir ehli velidir. İstanbul, Edirne ve Mısır'da irşat ve vaazlarda bulunmuş, binlerce talebe yetiştirmiştir.

Hocası Çelebi Halife'nin kızı Safiye hanımla evlenmiş ve kendi kızını da talebesi olan Merkez Efendi'ye vermiştir. İstanbul Kocamustafapaşa'daki dergahında medfundur.)