Sunayın Kız Kulesine II

Dedim ya çok görmüşlüğüm yok seni
Ama kalbi kırık gemiler bahsetti senden
Hem mağrurluğundan hem yosmalığından konuşuyorlardı
Sana nasılda yakıştığından

Göz kırparak randevu verirmişsin hepsine
Hep aynı yerde
Ve zamanında gelirmişsin
İstanbulun ağır tarihi boğazı çeyrek geçerken
Ayaklarından zincirlendiğini
Lanetlendiğini söylüyorlar
Birde hep aynı maviliğe esaretinden

Yalnızlığının sana yüklediği melankoliyle
İç çekerek ağladığını sokak çocukları işitirmiş
Birde sana eşlik eden yaşlı martılar

Sonra gülermişsin nedensiz
Ve pencerelerinle
ki eşsiz gamzeleridir İstanbulun
Akıllarını başlarından alırmışsın
Ne yapacaklarını bilemez öyle avare dolaşırlarmış
Etrafında

İçmeden bu denli hiç sarhoş olmadıklarından konuşuyorlardı
Bir dolu kalp kırıklıkları mendireklerinde
yinede sana koşarlarmış
Küçük bir umut,
Yeniden göz kırpma ihtimalin yüklü
güvertelerinde.

10 Aralık 2005