Sunak Şiiri - Alan Adam

Kök salmadı sensiz mülteci kalbim,
Avare gezdiğim hiç bir toprağa.
Nice güzel gördüm, birine elim,
Değmedi dudağım; başka dudağa.

Bir yaprak misali, gökte savruldum.
Evîn'in odunda, yerde kavruldum.
Sonsuz bekleyişten; bittim, yoruldum,
Bana gökle yerde, sevdan gerekli.

Gündüzüm geceye; gecem sancıya,
Dönüştü her sancı, müzmin acıya,
Av oldum avcıyken, zalim avcıya,
Gurbet ellerinde, sayende senin.

Esir düştü kalbim, hür bir toprakta.
Vefayı aradım, senden uzakta.
İnsafsız davranıp, beni sunakta,
Nasıl bırakacak, yüreğin senin? ❣️☀️❣️☀️❣️