Sürgün yemişse şu gönlüm sessizlikle,
Değmeyin kalbimi, başımla alıp gitsin.
Saraylar yapsalar bana ne fayda,
Gönül sarayımın pencerisinde
Göremezken gözlerini,
Yakamayacaksa aşkının alevi, bedenimi.
Gönlünü toprak sanıp aşk ekdim,
Ne bilirdim taş olupda
Ve dökülen gözyaşlarımı
Yağmur yerine koyup ıslanacağını.
Gama sustum, gurbetıne sindim, yolunu bekledim.
Aşkını su bildim içtim, sevdandı gülüm dikenim.
Bu gece ağlamak istiyorum,
Gözyaşlarım aksın ellemeyin.
Bırakın yırtsın yanağımı,
O yoksa artık, bilim ki bende yokum.
Parçalasın kelimeler sevdalı yüreğimi,
Müebbete soksunlar, prangalar vursunlar ayaklarıma,
Ben kimim diye sordunmu bana.
Ben,
Suya susamış toprağa.
Ben,
Güneşe, yapraklarıyla yalvaran çiçeğe.
Ben,
Hayallere dalan gözlerimle,
Bütün benliğim benden uzak, sessizce bir köşede.
Saçlarım yastığa baş koyduysa usulca
Yüreğim atışını durdurmak istiyorsa,
Gözlerim sinmişse ıslanan mendile
Yıldızlar kayıp gidiyorsa yanımdan
Yüreğim acıyor anne bugün,
Ne susturabıldım ağıtlarını, ne de haykırışlarını.
heyyyy şair dıyo bana acemi şair,
Kır bu gece benim kırıldığım gibi, kaleminide
Yazma sevdanın dizelerini anlamaza,
Ben bile anlatamamışım kelimelerimde,
Gün gelir ki,
Ne yara kalır yürekde, ne ahım yerde.
Uçsuz bir sessizlikteyse ben,
Ve bir hayale uzandıysam fütursuzca,
Gözyaşlarım yine yırtıyorsa yanağımı,
Yanlız resminin olduğu bavulu taşıyorsam elimde
Bugün benden gittin artık biliyorum,
Ne ağlayabiliyorum,
Ne haykırıyorum artık sana.
Dindiremiyorsam yüreğimin atışını,
Rüyalarım dahi yokoldu artık gecelerimde.
Ne uyku gözlerimde kaldı,
Yaprağıma düşen çiğ tanesi,
Toprağıma yağan yağmurum,
Gecemi selamlayan yıldızım,
Yanağımı okşayan gözyaşım,
Beni senden koparamadığım,
ÖMÜR SEVDAMSIN...
Uyanıyorum bu sabah da yine
Sensiz, sessiz, duvarlarla
Gözlerimi açmak istemiyorum
Yüreğim kapalıyken benden aldığın sevdana.
Birden ilişiveriyor,
Yeşili yaprak misali sararmış gözlerim,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!