Ayrılık zor olur derler
Geceye değdiyse ayrılık
Uyku göze haram olur
Gün dar olur,
Dün geçmiş, yarın hayal olur.
Nefes ciğere bıçak olur
Ayrılık nakkaşıyla üzerime ördüğüm,
Gülü koruyan dikeniydi parmağımı kanatan,
Gözlerimi geceye senle yumduğum,
Ve resimlerde yanımda olmayanımsın.
Hayalin gözlerime hayalse,
Ey benden gidenim,
Beni benle rüzgara bıraktın.
Senden sonra nefes küstü ciğerime,
Nasıl inanırım artık sana,
Gölgen bile sonsuze dek başımda olamadı.
Oysa sana sığınmıştı şu gönlüm,
Karanlık sarmalarken tüm şehri
Ayrılık pusuya yatmışsa yine sensizlikle
Aşk mızrabı vururken gönlümün bam teline
Acılar ne değer bedenime artık
Ne hicrana boğar sensizlik
Gözyaşlarım hasrete düştüyse gözlerime
Gitmelerde sevdim seni ben,
Başka aşklara selamında,
Sessiz çırpınışlarda,
Ruhumun cümlelerine nokta koyuşlarda,
Aranılan sevda da, adamlığında.
Sensizlikte sevdim seni ben,
Ayrılığın yükü ağır geldi sevdiğim.
Ne alnıma aşk yazmıs kader,
Ne canımın kenarına canın değmiş.
Gözyaşımın değdiği yollar küf tutmuşken,
Ne günahım mezara kaldı,
Ne sevabım cennetime yazıldı.
Ben hiç çocuk olmadım anne,
Sabahları anne nazıyla uyanan,
Şımarıkca ağlamalar yapan çocuk olmadım.
Yatağımdan her uyanışımda,
Hep soğuk bir evde, ekmeğin kuruduğu kahvaltı sofrasında,
Perdeleri kapalı odalarda uyandım.
Yine bensizliğe gidiyorsun,
Yanıbaşımda yokluğunla bırakarak,
Deli deli esen,
Başak tanelerini kıran,
Sürgüne savrulmuş rüzgar gibi,
Gidiyorsun.
Kır zincirlerini bugün saclarının,
Bırak ele değsin, yele değsin sevdayla,
Çatallanmış uçlarını değdir derinlere,
Nefesine değen dillere, gecesine gününe,
Dibine vurdurduğun dertlerine,
Kadehinin son vuruşuna,
Aşk mı sandın sen,
Her gidişi, her ayrılığı.
Bir kez elini uzatıp dokundun mu,
Elime, yanağıma, ağlayan gözlerime.
Ayrılık kurşunuyla vurmaları,
Aşk mı sandın.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!