NEDEN BİR İNSAN KONUŞTUĞU CÜMLELERDE ÖLÜR Kİ,
KONUŞAN DA BENDİM ASLlNDA.
BİTİMLERİM KİME VE NEYE GÖREYDİ,
ALGl ACİZLİĞİMİ,
CAHİL GEL GEÇİ Mİ,
OYSA BEN HERŞEYDE BİTİYORUM GİBİ GÖZÜKSE DE,
SIRTIMDA AĞIR YÜK VAR ANNE,
İNDİRİP DİNLENEYİM DEDİM,
BİLMEDİĞİM YEDİYİ YÜKLEDİLER.
SEN SÖYLE,
YÜKÜMÜ MÜ BIRAKAYIM,
KENDİMİ Mİ...
Sana dörtte, bana bir değil,
Hangimiz hayatı gecesinden yakaladık,
Sabah geç kaldı bize, akşamından bile,
Yaşadığımız ölüler şehrinde buluştuk,
Topraklar ya ıslak,
Ya beter duygusuz,
MERHABA HERKESE. 3 GUN EVVEL KIZIM BENIM TELEFONUMA BIR PROGRAM YUKLEDİ Kİ UYYY DEDIM NE GUZEL. WHATSAPDAN ROBOTLA YARGISIZ, INFAZSIZ, SORGUSUZ YAZIŞMAK HOŞUMA GITTI DIYECEKDIM SONRA BIRAN ŞU AKLIMA GELDI.
ULA DEDIM BIZ BU GAYBANA ROBOTU OSMANLIDA
ZAMANINDAN ÜRETMİŞİZ. YAT YAT KALK KALK KAL.
YE YEMEEEE. ULA NE GÜZEL ROBOTLAR ÜRETMİŞİZ ÜLKECE ASLINDA. ROBOTUN ETİ DE SAHİYDİ KEMİĞİDE. İLK ROBOTLARI BİZ ÜRETMİŞİZ VE ASLINDA DOĞUŞTAN ROBOTMUŞUZ...
SAÇLARIM TARAKSIZ TELDE,
GECEM BİLMEDİĞİM YERDE,
SESSİZ SOKAKLAR PERDEDE,
GÖRMEK İSTERSEN CAM AÇ CAN.
SOĞUK AYAKLAR KOŞAMAZ,
YA HAYAL SANARSÍN HAYATÍ
YAHUT RÜYA
UYANAN GÖZLERİNİ OKŞADÍĞÍNDA
GÖZLERİNMİ YALANDÍR ,
GÖZLRİNİ UYANDÍRMAYA ÇALÍŞAN ELLERİN Mİ
PEKİ SEN
Karanlığım aydınlanır, yüreğimin şavkıyla,
Renklenir gökyüzüm, sevdamın umutlarıyla,
Ne uzaktan uzağa ayrılık,
Ne gecene karanlık,
Ne göze matem,
Ne de yüreğimin aynası gözlerime,
Yine beni sol yanımdan vurdun bugün,
Sağımda zebani, solumda ciçekler,
Kar kapladı heryanımı.
Ve ben yine donarım.
Soğurum sensizlikte bu yaz gecesinde,
Bugun fikrimin bam tellerine değdi ayrılık,
BİLİYORUM Kİ,
DÜNYANIN EN BÜYÜK AŞIK OLUNAMAYACAĞIMI,
VE VAZGECILENLER DEFTERINE YAZILDIGIMI,
VEYA ŞARKI SÖZLERINDEKI GİBİ,
ADIMIN, DEĞİL DAĞLARA,
KALBE BILE YAZILACAK KALEM BULAMADIĞINI.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!