Sümbülün Şiiri - Saliha Yavaş

Bir dağın başında eğmiş boynunu
Kayaları okşar eli sümbülün
Arılara mekan etmiş koynunu
Olsa da konuşsa dili sümbülün

Ocağın içinden şubatı gözler
Şubata erince nisanı özler
Kayanın dibinden dereyi izler
Akar gözlerinin seli sümbülün

Salkım salkım örtmüş dağı engini
Benzi gökyüzünden almış rengini
Bulamamış benim gibi dengini
Tazecik bükülmüş beli sümbülün

Eser yaprakları boşu boşuna
Özenir doğanın uçan kuşuna
Dağın yamacında yalnız başına
Aynı Zühre'm gibi hali sümbülün