Kurusun diye asılırdı çamaşırlar tavana
bakardım ben hiç durmadan havana
Yoktu balkonu bahçesi o evin
çiçekler penceresinde sokağı sümbül
açmazdı bir türlü saksıda o gül
Yıkardı komşu kapısının önünü
Beyaz, ipek gibi yağdı kar
Bir kız kardan hafif adımlarıyla yürüyüp geçti hayal içinde
Arkadaşlarımı düşündüm, sevgili şeyleri
Sanki her şey bizimle var ve bizimle olacak
Şarkılar çaldı odalarda
Bütün insanları sevmek gerektiğini düşündüm
Devamını Oku
Bir kız kardan hafif adımlarıyla yürüyüp geçti hayal içinde
Arkadaşlarımı düşündüm, sevgili şeyleri
Sanki her şey bizimle var ve bizimle olacak
Şarkılar çaldı odalarda
Bütün insanları sevmek gerektiğini düşündüm
Balkonsuz bahçesiz bodrum katta rutubetli bir göz ev...
neyse, ne yapalım derdin,
O evi cennet yapan bir ses...
Not: Derhal kurtulmalı o evden :))
Tebrikler
Çok teşekkür ederim.
Şiirinizi
beğeni ile okudum
Çok teşekkür ederim.
Bu şiir ile ilgili 3 tane yorum bulunmakta