Sultanım Şiiri - Özcan Ünlü

Şimdi bu şehrin çatılarında
Yağmur damlalarıyla dansediyor hayalin
Bulanık sulardaki resmini
Hatıralara uğurluyorum.

Sensizlik,ah sensizlik soğuk bir duş
Gibi yokluyor adımlarımı
Nefesimi bağışlıyorum,kabul etmiyor
Dilencilere sığınan aşkımı istiyor
Gri şehrin balkonlarına asılmış
Bir çift güvercin gözü.

Minareler susuyor seni,ben konuşuyorum
Har olup kükrüyorum yalnızlığıma
Hani elin,kızgınlığımı okşayan
Yüzümü yalayan eşsiz nefesin.

Bu şehri sevmiyorum sultanım
Sokaklarını,evlerini,balkonlarını
Sevmiyorum aşktan mahrum bakışlarını.