Gecenin bir yarısında aniden tutar sıtma nöbetim
Ateş basar önce, birden buz keser yüreğim
Zelzele olur beynimde, kurur damağım dilim
Hayat anlamını yitirir, dalar uzaklara gözlerim
Tepemden tırnağa boşalır içim
Tam o anda, annem, içimden geçersin bilirim
Sebebini bilmediğim bir yıkım, toz duman
Ellerini arar ellerim
Demli çay kadar keskin kederimi gözlerinde uyutmak
Ciğerlerimi nikotinle çatlatmak
Uyumak ebedi uykuya dizlerinde
Annem, öyle acı veriyor ki hasretin
Paçavraya dönen bedenimi binlerce parçaya ayırmak isterim.
Gece kaçağı yarasalar ruhumda uçuşur,
Diplere çeker binlerce el
Yokluğunla kendi içimde defalarca boğulurum, eririm
Alabora olur kâğıttan gemilerim,
Kolları kopar bez bebeklerimin,
Yıkılır gecenin direkleri, karanlığın altında ezilirim
Aklım göçer başımdan annem, deliririm
Birden gülüşün geçer göz harelerimden
Şefkatinin elleri okşar saçlarımı
Can verirsin bir kez daha
Tekrar tekrar tekrar dirilirim...
Sultanım, emirim, üstadım, pirim
Annem...
Kayıt Tarihi : 7.9.2012 20:04:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
ANNEYE YAZILAN OKUDUĞUM EN GÜZEL ŞİİRLERDEN BİRİ.
Kutladım içtenlikle ve sevgimle şairem... Nicelerine...
Çünkü dayanamam ben... Yedi yaşımda tattığım, bütün ömrüme burukça kattığım ayrılığın adıdır o...
Sarstı şiiriniz Nimet Hanım... Kutluyorum en içimden..
TÜM YORUMLAR (8)