Bembeyaz bir kar tanesi gibi
Düştün gönlüme
Gönlüm üşümedi kavruldu yandı.
Güz ayı başlamışken fani ömrümde
Gönlüm kendisini baharda sandı.
Şenlendi hayatım mest oldu canım,
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta