Sultan Şubat Şiiri - Dursun Tiftik

Gönderildi gökyüzü,Kaf dağının ardına
Ümitler şişe dizildi,atıldı bir mangala
Canlar medet umdular sultan aylardan
Şikayetlerini anlattılar Şubat'a:

-Bir zamanlar ışığımız vardı bizim de
Beslenirdi yüreğimiz her demde
Mutlu mutlu yaşardık,sessizce
Birileri sürgün etti ışığımızı
Kesiliverdi huzurumuzun hızı
Sen sultansın yardım ediver bize
Bir sekinet indir gariban kalbimize...

Sultan Şubat gözyaşları içinde
Aldı sazı eline, döndü içine...

Anladı tüm ahali başladılar terennüme:

-Şansın yok küçük kaldın
Ummanların ortasında
Bahtın açık değilmiş
Anadolu denen yurtta
Terk-i diyar eyle Mart'a...