Gün geçer elbet günler geçer
Tohumu Tarlaya eken biçer
Bağ bahçe terkedilmiş
Tarla naçar
Petekte bal olsan ağaçta yemiş
Diyen zamanında demiş ne demiş
''Vermeyince Mabut neylesin sultan Mahmut''
Çiçek bitmez dik kayalar başında
Dili vardır bir dinlesen ne söyler
Otun toprağın taşın da
Gün geçer elbet yığılır birbiri üstüne
Kimse bilmez nasıl geçer seneler
Kiminin elinden tutar sıratından geçirir
Kimini düz yolda da şaşırtır
Armut dalda güneş değer erişir
Anlaşılmaz değil ayan beyan ortada
Sudan çıkan balık çırpınır da oltada
'Vermeyince Mabut neylesin sultan Mahmut'
Sonuna geldik yine bu yük çok ağır
Kimi duysa da takılır sağır
Fısıltıdan anlamazsa yüksek tut sesini
Yankı yapar kimse yoksa da sen bağır
Neylesin sultan mahmut
2-Nisan -2009
Yüksel Nimet ApelKayıt Tarihi : 2.4.2009 22:20:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
selami
TÜM YORUMLAR (1)