Elli yıl evveldi, çıktı meydana,
Nicesin sırtını vurdu Süleyman,
İhtilal sonrası düştü yollara,
Çok başlara çorap ördü Süleyman.
Yıllarca bitmedi, şöhreti şanı,
Şapkasından çıkmasa da tavşanı,
Sıfırlı yıllarda çekti amanı,
Her düdük çalışta durdu Süleyman.
Çoban Sülü diye namı yürüdü,
Arkasından milyonları sürüdü,
Onca nutuk sülaleye yaradı,
Yeğenli holdingler kurdu Süleyman.
Müslüman görünce Bismillah dedi,
Dönünce ardını eyvallah dedi,
Gerdan ve göbeğe maşallah dedi,
Koltuğa çökünce erdi Süleyman.
Dün kara dediydi, bugün ak dedi,
Her türlü naneden bir kaşık yedi,
Zeytûni yeşilden kopardı ödü,
İpini kimlere verdi Süleyman.
Yollar yürümekle aşınmaz, doğru,
Dün doğru söyledin bugünse eğri,
Demokrasi aşığına bu çağrı,
Milletin püsküllü derdi Süleyman.
Görülmedi böylesine saltanat,
Şahlanırdı kükredikçe o kır at,
Tempo tuttu türlü cinsten hayvanat,
Yeniden ülkeyi gerdi Süleyman.
Yeter gayrı bitsin, hizmetse hizmet,
İnsaf et, insaf et, biraz merhamet,
Sen ki cümlesine okuttun rahmet,
Kemirdin, doymadın yurdu Süleyman.
03.05.2006
Kayıt Tarihi : 3.5.2006 14:39:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Başını örten kardeşlerimiz için 'Arabistan'a gitsinler' diyebilen yaşlanmış malum siyasimizin bu sözü karşısında kaleme alınmış mısralardan ibarettir.
Sen gül diyarının yapma gülüsün!
Aynı yapmacıkla Çoban Sülü’sün!
Yoktur izlediğin bir dava yolu;
Bir bu yan, bir şu yan, büküntülüsün!
Fikir dağlar boyu kocaman kitap;
Sen de o kocaman kitabın bir virgülüsün!
Böyleyken ustasın gözbağcılıkta;
Cüceler sirkinin baş Herkülüsün!
Millet gökten adam dilensin, dursun!
Ümit fakirinin keşkülüsün!
Kuzum, senin neren Anadolludur?
Türk’ e Amerikan püskürtülüsün!
Farkın şu ki, eski Başbakanlardan,
Sen o belaların son püskülüsün!
üstad 1971 de yazmış bu şiiri. ve siz 35 yıl sonra bir süleymanname daha yazdınız. kimbilir 2006 dan 35 yıl sonra bir süleymanname daha yazılır mı? Allah korusun! :))))gerçi yaşar mı yaşar...
Medine, Moskova, Küba ve Tayvan
Beşer hizmetine, giderim yayan,
Milleti sürüyor, sanmış da sürü
Bu Kainat sana dar gelir Sülü
Bu milletin göz yaşı, sele dönerse
Gani mal, servetin, göle dönerse
Yardımına koşmaz Isparta gülü
Bu Angara sana dar gelir sülü
Kırk yıldır, konuşan ülke istedin
Konuşurken susan, ülke istedin
Sen kendin kapattın, millete yolu
Kabristan da sana dar gelir sülü
Şapka cambazlığı, geçmiyor artık
Yüzlere tüküren, söylemden bıktık
Bari doksanında hukuka yürü
Demokrasi sana, dar gelir sülü
Biliriz doymadın, sen siyasette
Türk halkı bıkmıştır, bu siyah sette
Bu mudur memleket idare yolu
Unut koltukları, dar gelir sülü
Sekiz kez geldin de , dokuz kez gittin
Düşün nerde yanlış, kabahat ettin?
Millet kara kışta, sen yala balı
Mizanlar da sana, dar gelir sülü
Çekil köşeye de , gençler başlasın
Söz!.. elli yıl sonra yine baştasın (!)
Dünyayı verseniz, yorulmaz kolu
Makamlar da sana, dar gelir sülü
Hukuk isteyince adı gasp oldu
Hazine soyuldu, kimler hapsoldu?
Verdiysen sen verdin, bu vurgun yolu
Sıratlar da sana dar gelir sülü
Nurlu bir Padişah derlerdi sana
Sen se Nur’u kitlemişsin kasana
Yıktın gönülleri, Ey! tuzu kuru
Kıratlar da sana dar gelir sülü
Tamam çobansın da, koyun değiliz
Değirmen başında suyun değiliz
Son deminde Hakk’a inançla yürü
Musalla da sana dar gelir sülü
Malkoç Ali yazar, bu destan bitmez
Mürekkebi vardır, bacası tütmez
Günahını yazmaya bu ömrüm yetmez
Dahasını yazmak AR gelir sülü…
Ali Rıza Malkoç Bursa 05/05/2006
http://www.antoloji.com/ali_riza_malkoc
TÜM YORUMLAR (3)