Süleymâniye Câmi Şiiri - Cemalettin Turan

1.
Rivâyet ki rûyâda, son Resûl kıldı beyân
Kalbe zuhûr edince, oldu ilâhî fermân
Ve el ele verdiler, Süleyman ile Sinan
Kâinatın ufkunda, o ân parladı zamân.
2.
Tam altı yıl içinde, kâim oldu temeli
Süleymâniye câmi, bir sevdânın emeli
İki aylık sürede, söz verildi evveli
Bu ilâhi mâbed ki, kalacaktır ezelî
3.
Bu şâheser külliye, tam yedi yıl sürmüştü
Her taşını ustalar, inci gibi örmüştü
Gönül ehl-i olanlar, kalp gözüyle görmüştü
“Yâ Fettâh” dedi devlet, nihâyete ermişti
4.
Bu mübârek yapı ki, mâneviyat sirâcı
Mîmarbaşı Sinan’ın, san’attaki bir tâcı
Îmân ile yoğrulmuş, her zerresinin harcı
Esrârlı güzelliği, şâhikaların burcu
5.
Kubbesinde göklerin, engin derinliği var
Cennet kokusu gibi, tûbâ serinliği var
Secde eden mü’minler, ömrünce hep bahtiyar
Bu mâbedde her zamân, mevsimler hep nevbahâr
6.
Bu semâvî yapıya, hayrândır bakan gözler
Sanki ayın şavkıdır, tebessüm eden yüzler
Hasret çeken gönüller, yine gelmeyi özler
En güzel duygularda, bal olur dilde sözler
7.
Yankılanır ezânlar, Bilâl’in sesi gibi
Kurtuluşa dâvetin, kadîm adresi gibi
Kulak ver de bir dinle, cennet nefesi gibi
Sonsuzdan sonsuza dek, nûrun bestesi gibi
8.
Her çizgide incelik, milimetrik bir hesâb
Bir muhteşem san’at ki, ne bir düş ne bir serâb
Bu ilâhî saray ki, kalp ve gözlere hitâb
Sebep olanı övmüş, dînimiz yüce Kitâb
9.
Sır üstünde sırların, elbet mânâsı çoktur
Mûcize bu yapının, aslâ benzeri yoktur
İmârethânesinde, kimse aç kalmaz, toktur
El emeği göz nûru, eşsiz cevheri çoktur
10.
Mîmarbaşı bir dehâ, fikriyle bir kandildir
San’atın zirvesinde, hidâyete şâmildir
O komutan o Sultân, büyük ehl-i kâmildir
Hem zikri hem şükrüyle, yüceliğe mâildir
11.
Dört minâre üstünde, on şerefe derc olmuş
Bin kubbeli külliye, ihtişâmıyla dolmuş
On bir ayrı kapısı, farklı bir isim almış
Sâdeliğin özünü, estetiğiyle bulmuş
12.
Bu dünyâ var oldukça, ilelebet sen hürsün
İstanbul’un kalbinde, en şânlı bir mühürsün
Nûr suresi kubbende, şükrünle teşekkürsün
Âyetlerle süslenmiş, Fetih’le tefekkürsün.
13.
Mâzimizden âtîye, şân kutbuna sezâ bu
Kâdim medeniyetin, kalbindeki imzâ bu
Mâneviyyat iklimi, içindeki eczâ bu
Kimliğimizi saran, tapumuza koza bu
14.
Hazîrende Kanûnî, zevcesi Hürrem sultân
Medfûn nice değerler, bir yanda Mîmar Sinan
Öyle bir ravza var ki, mekânınız gülistan
Bizler sizden râzıyız, şefâat etsin Rahmân

NOT: SÜLEYMÂNİYE CÂMİ (Yapım:13 Haziran 1550 -15 Ekim 1557)