Kamaştı gözlerim, görünce siteyi
Karıştırma dostum, beriyi, öteyi
Konuşup boşa, üzme hub-bu sineyi
Söylensin birlik türküsü, bir ağızdan
Özledim hüsnü cemalleri, inanın
Yoktur kimseye kinimiz
Sevgi söyler hep dilimiz
Şefaat sunmaz ölümüz
Gerçeği söyler sözümüz
Tanrı, evren, insan özde
Bilmek istiyorsan hakkın sırrını
Takip et arifin, nurlu yolunu
Evrenin özünü, sonsuzluğunu
Kavramak herkese nasip olamaz
Muhannet kişiye duyulmaz güven
Beni unutmamış, candan kardeşim
Işık saçan insan, olur güneşim
Her zaman dostlara doğru gidişim
Beni anımsayan dosta merhaba
Öner Tarık kardeş; olmuş mihmanım
Halkın için çarpmıştı, engin yüreğin
Yazdığın tüm eserler, yaşama değin
Devam ettirilmedi, izin süreğin
Doldurulmadı yerin, can Uğur MUMCU
İnceledin, aradın, yoktur ki dengin
Dünyamıza hoş geldin bebek
Üleşmenin, egemen olduğu,
Nedenselliğin olaylar arasında kurulduğu
Yarınların bugünlerden var olduğu
Acunda bağıntısız bir şeyin bulunmadığı gerçeğini bilesin Doruk.
Mutlu ve gönençli ve
Gelen giden bir taş vurur
Nice dostlar, gönül kırır
Gören beni ahmak sanır
Ne çektimse dosttan çektim
Aç gözlüler bilmez doymak
Vay nice sultanlar, nice vezirler
Onca kahramanlar, nice reziller
Gelince zamanı, sararır güller
Her şeylerin farklı, günü gelecek
Fidan olan elbet bir gün solacak
Semin, kaotik bir alandır yaşam.
Engin denizler örneği, karanlıktır dibi.
Mütemadiyen koşabilmek için hedefe,
Istenç gücünle çalışmalısın her zaman.
Nadan bir kişilikten uzak olasın.
Sadeliğin ve biçimin albenisine kapılmadan, ama öze inerek;
Bir sonbahar sabahı, düştü o yaprak
O olgun yaprağı, özüne kattı be toprak
Ağlayan gözlerden dökülsün yaşlar bırak
“An geldi, Attila İlhan öldü” dediler
Aşiyan yollarında, döndü o aslına
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!