Boş kâğıt aldım elime yazıyorum aklımdan geçenleri…
Ne yapsam diye düşünüyorum bir yandan, bir yandan da sadece yazmak geliyor içimden konuşamadıklarımı…
Aslında bu hayat bize ne veriyordu ne yapmamızı istiyordu…
Bunların farkında idim fakat uğraş içine girmemekteydim…
Sakınıyorum artık, çünkü nereye kadar böyle devam edecekti,
belki de ölene kadar…
Ben gidiyorum artık, buralardan
Kimselere, tek bir kelime etmeden
Bir an yavaşlar gibi, olduğumda
Vazgeçmedim kararımdan,geriye bakmadan gidiyorum....
Her şey bittiği andır, bu an
Akşamları, yıldızlar ortaya çıktı
Sabahları, güneş parı parıldadı
Güneşin parlamasıyla, çiçekler açtı
Rüya gibi gelir, bana...
Bahçelerde güller, açar
Ta küçüklükten beri, sana vuruldum
Rüyalarımda, senin şarkılarını besledim
Aşkınla yandım, kavruldum
Ben sensiz, sen bensiz olamaz, artık
Zor olsa bile, bırakmam artık seni
Onurumu kırsan bile, vazgeçemem senden
Toprakta ayaklarım olmayan, bir çiceğim,
Sevdiğime haber göndermek, isityorum,
Bir anda rüzgar, esmeye başladı,
Rüzgarın yardımı ile haber, gönderdim sana,
işte,
o haberde yazılanlar;
Sürüklenip gidiyorum, hayat içerisinde
Ne yapaçağımı, bilmeden bakınıyorum, uzaklara
Gecmişe dönme imkanım olsaydı, ömrümden
Bazı fırsatları, değerlendirmek isterdim...
Bu hayat,bana artık sıkıcı gelmekte. Yaptığım hiç birşey beni mutlu etmiyor. Evet çabalıyorum ama yeterli bir şekilde değil. Bir hamallık çöktü üstüme. Hayata sarılmak istiyorum ama yapmak içimden gelmiyor. Eskisi gibi tekrardan sessizliğime girmek, kendi kendimi onarma çalışıyorum. Beni şu dünyada gerçekten anlayan birisi çıkmadı, galiba öyle gözüküyor ki çıkmayacak...
Zamana bıraktım kendimi
Nasıl bir şekilde girdim düşünmeden
Aslında boş bir bakışım var
Bilmeyen gölgelerin altında...
Bakıyorum hayatıma ama neden bakındığımı bilmiyorum. eğer bilseydim bakmakla kalmaz, bir şeyler yapardım ve bir amacım olmuş olurdu.
Bu gece cartel'e bıraktım, kendimi
Sözlere veriyorum, kişiliğimi
Süzülüyorum, sıkıcı gecelere
Beni üzen anıları yok ediyorum, benliğimle...
Elinden gelen caba bu mu?
Söylemesi gereken söz bu mu?
Medeniyet uğruna savaşın bu mu?
Acımasız bu dünyada çektiğin cile bu mu?
Bir gün pişman olup geri döndüğünde,
Orada geride yalnız bıraktığına,
Beyninde çağlandıracaksın eski anılarını,
Yüreğin sancılanacak iğne batarcasına.
Bir zaman sonra anlayacaksın,
-
Süleyman Muamma
Tüm YorumlarGerçekten güzel bir duygu burada şiir paylaşımlarımı bulundurmak...
Şu ana kadar böyle bir site başka bir yerde görmemiştim. Bir şair gibi istediğim şekilde şiirlerime yer veriyorum...
Her şairin bir hayatı vardır benimde var tabi bunu kısa bir şiirler yazmak isterim;
Şair olurum, ke ...