Süleyman Köse Şiirleri - Şair Süleyman Köse

gel,
sevgilerin en tükenmezini sana sakladım,
gel vazgeçtim dünümden yarınım ol gel,

Sensizlik cihanda yalnız kalmaktır
Yüzün yüzüme yüz çevirdiğinde
Bir vazgeçiştir bu can tenimden ayrılır
Gözlerin tetik düşürdüğünde

Bir yanım umuttur yarına akar

Dün akşam seni hatırladım yine
Her şey öylesine gerçektiki

Git de bak yarime gör ahvalini
Ateşi ile yanarım bilmez bağrımı

Sürdüm umut tarlalarını ben yokluğunda
Yokluğunda buldum seni her an kanımda

Canıma can olayın ben çeker idim nazın
Etme bulma dünyası bu; işte senin hakkın
Hani nerde şimdi güldüğün bahar yazın
Ayaz yemiş gül dalın bak aynı yerde

Var ile yoktan geçmişim izim deryada damla

Bütün ömrüm tutsak düşsede vuslatsız kışlara

Irağında her mevsim kış her an zemheri
Sarılda sussun ellerin zalim dilleri
Canımı azrailin soğuk elleri
Vakitli vakitsiz yoklar dururken

Mecnun duysa utanırdı bu ahvalimi

Sanma sen olmadan açar gelincik
Filiz vermez o kardelen beli incecik
Cümle çiçek seni bekler gel hemencecik
Bahar bensem cemre sensin yaren_im

Bir bakışın yetti yandım ha yandım

İki ayrı bedende tek yürek kaderimiz
Sen orada ben burada sınanıyor sevgimiz
Belki yarına çıkmaz gülüm ömür çizgimiz
Soyunup gir koynuma yar yavaaaaaşş yavaş

Tutamamaktır elini giden ağrıma