Suleyman Komsul Şiirleri - Şair Suleyman ...

Ansizin aklina duserse ismim
Hasretten sararmis aksamlara sor
Islak bakiyorsa elinde resmim
Yuregine dusen damlalara sor

Sor ki soylesinler ben ne haldeyim

Ne hasta doseginde
Ne hasret besiginde
Huznumun esiginde
Olumu bekler oldum

Ne temmuzda kar gibi

Birgun yolun duserse mazisine bu sehrin
Tozlu sokaklarinda kaybolmusum bul beni
Siir gibi yagarsam sevdali yuregine
Tutma misralarimi, gozlerinden sal beni

Huznuyum hic geleni olmayan bakislarin

Her aksam sesin vurur kiyisina gonlumun
Dokunurken ruhuna sizlayan parmaklarim
Adadim surgunlere baharini omrumun
Teninin kokusunu bir mustuya saklarim

Takvimlerden duserken mevsimler birer birer

Gonul rihtiminda beklerken seni
Sensizlik icimde uzar da gider
Yeni bir umuda eklerken seni
Ayrilik hukmunu yazar da gider

Uykunun en daginik saatlerinde
Akinca iliklerimden vedasiz gitmeler
Sarilirim boynuna bir huzunlu bestenin
Gitmek terketmek degildi aslinda
Mavisiz bir aksamustu
Bir musalla tasina birakmakti oksuz umutlarimi

Yururken bir aksam sahilyolunda
Yorgun dalgalarin sesi olayim
Yuzunu donersen Yeditepe'ye
Gozlerinin nemi, sisi olayim

Dokunurken gozlerinin rengine

Unut gozlerimi hic bakmadim say
Birak bakislarim aynada kalsin
Farzet ki gecene hic dogmadi ay
Suskun yildizlari karanlik sarsin

Duymadin sesimi hic konusmadik

Gunes hep sende dogar, bende hep aksamustu
Yuzunu gormeyeli maviler bana kustu
Hasretler can verirken iki kita arasi
Bugulu aynalara vuslatin izi dustu

Ilikledim huznumu kirpiginin ucuna

Kurumadan yanagimda damlalar
Beni yagmurlara saldi gozlerim
Kim acir halime beni kim anlar
Yine yapayalniz kaldi gozlerim

Tomurcuktum acilmadan vuruldum