Hani sevdiceğim hep anlatırlar ya
Bir varmış bir yokmuş diye başlar çoğu zaman,
Kimi zaman bir hikaye kimi zaman bir masal,
Hep çocuk kulaklarımızla dinlerdik pür dikkat,
Kimi zaman dedemizden kimi zaman ninemizden,
Hayal alemine dalar masallarda yaşardık.
Sormayın
Ne haldeyim bende bilmiyorum
Hüznün siyahına büründüm bu gün
Elbisesi sırtımda hicranın
En kara renginde
Desenleri var kendince
İÇİMDEKİ UKTE
Yıllar var ki bende
Zoraki mahkumluğumdan
Hani elinde olmaz ya insanın
Öyle bir halden işte
Hani nerede
Sevgiyle baktığım gözler
Şimdi hayalimde kaldılar
Sımsıcak sardığın kollar
Hep hatıran oldular.
Az çalıştım çok çalıştım
Geceyi çoğu zaman gündüze kattım,
Hep helal yollarda gezindim,
Harama yan gözle dahi bakmadım.
Buldum ise tereyağı ile bal’ı,
Bırak artık
Sendeki çetrefilli korkuları
Bırak benlik denen gururu
Şeytani bir yakıdır o
Yakar kavurur da tüm bedeni
Merhem olmaz hiçbir yarana
Bir Mustafa Kemali sevdim
Birde seni yeşil gözlüm
Yakar sıcaklığınız
Kor alevler sönük kalır
Eritir bedenimi de
Yine ikinizi çok severim.
Yüreğimde kardelenler taşıyorum hazan vakti
Bir son bahar eylülünü yaşıyorum hasretinle
Neredesin sen ey ıhlamur kokulu sevdiğim
Hasretindeyim, ızdırabında yok oluyorum.
Günleri ayları mevsimleri kovaladım
Sensizliği yudumluyorum
Hece hece harf harf
Acıyı ellerimle öğütüp
Şerbet niyetine içiyorum
Sensizliği yudumluyorum
Şu karanlık dünyamda
Mumsun bana
Dudaklarımda şiir
Kulağımda şarkımsın
Tek sahibi
Tek arzususun
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!