Uçun kuşlar uçun bir bağ-ı gülizara
Sevginin bol olup taştığı yere
Bendende selam söyleyin Mustafa Kemale
Yaktığı ışık yanıyor Azerbaycan da,Gence de
Kazakistan dan,Türkmenistan dan geçip,
ATEŞ-İ AŞKIM ÜSTÜNE
Varmıdır ki Yardan gayrı çare, derdime
Sabır kar etmez oldu artık gönül haneme
Sensiz her günüm Şayandır yar, hüznüme
Yağmur ol da düş ateş-i aşkım üstüne.
ANLAMADIN
Anlamadın be gülüm
Ne beni ne de bendekini
Ne yüreğimi gördün
Ne de kalbimi duydun
Kasımın lapa lapa kar yağan ayazın da
Gözlerin kahverengi baharı yaşıyor
Bir zeybek narası kadar özgür duyguların
Bir sevda şarkısı gibi attığın kahkahaların
Dışarıda hükümran soğuğa inat sıcaklığın.
Yağmurun dolaşıyor tuzu nemiyle gözlerim de
Akıyor bitmeyen ayrılıkların ilke ırmağı
Bir sarı çiçek,durmaksızın kanıyor mendilim de
Anlıyormusu? bana bıraktığın yalnızlığı
Bu hasret dolu geceleri öldüreceğim
Köhne bir sokağın
Arnavut kaldırımlarında adımlarken yolları
Avare duygular gezinirken yüreğimde
Anlamsız bakışlarım düşüyordu ayak izlerime
Gecenin yorgunluğu vardı üzerimde
Ve yalnızlığım yüreğimde
Hilal kaşlım, ak sevda bakışlım
Bir ızdırap ki senin ayrılığın,
Issız geceler gibi soğuk ve yalnız
Senin hasretin de ve yokluğun da.
Yalnız bırakıp gittiğin an'dan beri,
Sebepsiz di gidişin
Ya haber verseydin
Ya beni de götürseydin
Kara eylüllere terk etmeseydin
Kurşun yarası ne ki
Acının en büyüğü bu
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!