Süleyman Bektaş Şiirleri - Şair Süleyman ...

Kozan köprüsünden geçtim,
Atatürk parkını seçtim.
Oturup bir de çay içtim,
Lezzet var lezzet içinde.

Sekiz kemerli taş köprüsü,

Bir dost düğününe geldim Koźan'a,
Gezerken yukarı -aşağı carşı'da,
Hoşkadem camii çay ocağında,
Nostalji yaşadım, ilhamla doldum.

Hoşkadem camisi tarih kokuyor,

Yürüdüm yol boyu, düşündüm biraz
Nasıl hükmediyor meta insana.
Vicdanlar kilitli, akıllar araz,
Acıma hissini dar eder cana.

Aşk kelepir kalmış mal pazarında,

Övme sen kendini bilen biliyor
Egon yükseldikce nefsin gülüyor
Nefsin iştahıyla ruhun ölüyor,
Bu sarmalda vicdan huzur mu bulur.

Varsa vicdanına sor da karar ver.

Sevgiyi saygıyı şiar edinip,
İnsanı kâmile ermek ne güzel.
Alın teri ile çalışıp didinip,
Helâl mala sahip olmak ne güzel.

Yetimin hakkına gözün dikmeden,

Öğret Bize öğretmenim

Öğretmenim, öğretmenim!
İlmi feni öğretenim,
Sevgi saygı bizden sana,
Öğret bize öğretmemim.

KORONANIN VIRÜSÜ)

Koronanın virüsü,
Yarasanın sürüsü,
Bataklığın neresi?
Defol yurdumu terk et.

SANKİ
Aşk varsa verilen sözde,
Sevgi güçtür cana, özde,
Yârle temaşalı gözde,
Gülüşler çağırır sanki.

Bilim derli rafta durur,
Su akar yolunu bulur,
Felaket peş peşe gelir,
Çıkmaz yola girilir se.

Senlik benlik hakim olur,

Sen ne canlar yaktın?
Ne yuvalar yıktın? Yalakalık,
Anasını kızından ayırdın,
Babasını oğlundan.
Padişahı sarayından ettin,
Kralı tahtından.