Süleyman Altunbaş Şiirleri - Şair Süley ...

lâbirentlerde çelik çomak oynayan haylaz yürek
hangi çiçeği koklasa,soldurur
hangi sevdaya “yelken” açsa,batırır
dışı bozlaktır,ağıttır…
yağmurlarım üşür dışımda
bulutlarımın mavisi griye çalar hep

Mavi kelebeğim,
mavi rengin büyüsünde yatar bu yürek
Turkuazın gözlerinden bakar şiirin
mis kokusuna
kederli lâciverdin derinine bırakır yangınını
safir mavisinde şimşekler çakar dizelerimin

bu gece ağlıyorum
şehir ağlıyor benimle
cadde cadde,
sokak sokak ıslağız…
bu viran yer,
bu caddeler çok dolaştırdı gölgemi

yalnız yanım,
içimin köşe başlarında …,
kelepçeye yatırılmış sevdalar,
gel-gitlerle yorulmuş Sensizlik
inatçı direnişler,
kapanmayan yaralar,

Sevda çıkmazım,
tan yerinden doğan güneşle ısınır ruhumun soğuk bedeni

sarı duvarlarıma yansıyan kimsesizliğim,
çatı katı izbeliklerini yaşar kendi yalnızlığında,
gece karası gölgeler raks eder avuçlarımda

Seni onca hasretle,
Onca özlemle beklerken mi..?
bu azapla,onca yangını içimde taşırken mi..?
Bu hırçın,bu zapt edilemeyen özlem yüreğimde zincirliyken mi..?
Bu delişmen yağmurlar dışarıda değil de,yüreğimde yağarken mi..?
Ben bir gülüşüne bin gönül düşürürken mi..?

tatlı hayâlim,
arkada,ellerimim arasında başım,yastığa gömülü
karma karışığım
dünden sonraki günü yaşıyorum
içimde sessiz sedasız çığlıklar atıyorum uyanan şafağa karşı
ucu yontulmuş yaramdan kanayan hüzünlerim küçük dalgalar halinde

şimdi aynalardaki suretime bakıyorum
üzerimden geçen silindir gibi zamanmış
geriye kalansa,
birkaç kırık dökük
anı…
hatırlanmayı bekleyen

###___


Beni anlayamayanım,
sahilde rüzgârlarla konuştuğumda
Seni özlemenin tadını özledim

###___




gece,