Süleyman Altunbaş Şiirleri - Şair Süley ...

Âsi serçem,
gölgeler uzamaya başladığında
ay zayıf ışığıyla yalarken tepeleri
çocuğun elindeki çaresiz serçe gibiyim
göz göz,nefes nefes korku olmuş…
….

kapadı kendini gecenin koyu rengine
artık kuytulara saklanıyor
küstü herkese …kendine bile…
artık
o çok sevdiği cama bile çıkmak istemiyor
içindeki maviyi de yitiriyor gün be gün

Yağmursuz kentin karşılıyor akşamı
karanlık akıveriyor usulca gözlerime
Sen rengi bir Eylül yerleşiyor dudaklarıma

mor kanatlarında bir sevda taşır kelebeğim
mavilerine yağmur sızan serçenin telâşındayım

dilimize,yüreğimize bulaştırdık sevmeyi
kara gözlü devler büyüttük içimizde hüzün adına
boyunduruk altına soktuk kalplerimizi
gece kâbusları bir parçamız haline geldi hayatımızın
ebrûli zirvelerde tek başına bıraktık gerçek sevdayı
bir türkü çığırmak geçiyor içimden

BİR DAĞ BAŞI ISSIZLIĞINDA ÇİLEYE ÇEKEREK
KENDİMİ YAŞAYACAĞIM



bir dağ başı ıssızlığında kendimi çileye çekerek,

çekip aldığında kendini benden
gözü kara bir başkaldırı sürgüne gönderildi
geçti üstümüzden sular
şehrin gürültüsü içinde…
koyu renkli perdeler ve tozlu camlar ardındayım
hadi,beni anla

Âsi serçem,
bir deli deniz oluyorsun nice fırtınalara gebe
özgür mavinin tutsaklığında hayat ışıltısı gibi
bense,
küçücük bir dalgayım
kendi girdabında boğulan insan gibi

*** VE
VURULUR BİR YÜREK ÇIĞLIK ÇIĞLIĞA
MAVİ UMUTLARINDAN***


iliklerime kadar işleyen alev topu,

Ey vefasız sevgili,
dumanlı nefeste
duygulu bir şiirin etkilediğiydi gönlün
hep bana göç edişinde sinerdim kuytulara anlamsızca
korkardım kırılmandan; bırakıp yine kaçarsın diye…
…

##___________


Canım,
beyaz yağmurlarla birlikte
ilk dolunay çıktığında