SÜLEYMAN
Çok çalışmış az gelişmiş,
Yüzü güneş karası.
Esmer tenli kavruk.
Elinde asa,
Başında sekiz köşeli şapka.
Kara lastikten ayakları marsık.
İkiye uzun bire kısa.
Gözleri badem karası,
Kaşları çıra sürmesi.
Bıyıkları pos,
Düşleri kaos.
Libası kırk yama.
Bir ipini çeksen
Çıkar her şey meydana.
Kabahati, doğruluk.
Borandan değil
Yoksulluktan savrukluk.
Kimisi genç der, kimisi moruk.
Hanesinin çatısı, gece yıldız döşeli.
Gündüzleri mavi zemin de beyaz bulut.
Bir kapı dört de duvar,
Gönlünde hep Hüda var.
Eyüp Uysal
07.11.2018
Kayıt Tarihi : 7.11.2018 22:14:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
beğeniyle okudum
TÜM YORUMLAR (1)