Süleyman Şiiri - Süleyman Bektaş

Süleyman

Beni kimdir diye sorarsan âşık,
Kırk senedir yazıyorum yaklaşık.
Şiirim hecedir, bağlamam aşık,
Kültüre gönüllü erdir Süleyman.

Dostlar meclisinde bir davet aldım.
Kendimi aşk ile yanarken buldum.
Gönül kapısının yolunu sordum,
Gönüllere giden yoldur Süleyman.

Aşığın ahvali saza sorulur.
Âşık teselliyi sazında bulur.
Akortsuz bir sazın teli lâl olur.
Deyişte, türküde dildir Süleyman.

Geçmiş geçmiştedir, bu gününe bak.
Ders almak istersen, birde düne bak.
Rüyalardan uyan söküyor şafak.
Aşkı anlatan şiirdir Süleyman.

Sazı yankılanır Çukurova da.
Bülbülün avazı öğüt yuvada,
Eş, dost, yâren, yavrularım merhaba.
Toroslardan esen yeldir Süleyman.

Şiirini bazen tele döküyor.
Efkarlanıp uzun hava çekiyor.
Bazen koşma, bazen bozlak okuyor.
Muhteşemsiz garip kuldur Süleyman.

Süleyman’a bazen Çağdaşi denir.
Kültür bahçesine fidan dikendir.
Gülü seven dikenine katlanır.
Ağacı taşlanan daldır Süleyman.

Süleyman Bektaş(Çağdaşi)