Belki...
Islanacağız yine yaz yağmurlarında,
Yüzümüzde iplemeyen bir gülümseme.
Ardından güneş ısıtacak tenimizi, yağmurun buğusundan eser bırakmayarak kemiklerimize kadar.
Yürüdüğümüz yollardan farklı yollar çıkacak karşımıza,
farklı denizlere yelken açacağız.
Boğuyor beni karanlık bu şehir.
Hüzünlendiğim gecelerden bir gece.
At üstünde koşasım gelir,
Haykırmak isterim.
Geçmiş geceleri unutmak adına
Bırakırım bir an dizginlerini zamanın
Unutturdular,
Bir cırcırböceğinin sesini.
Yüzüme vuran yağmurun tadını.
Bir bulut parçasına abayı yakıp,
Ardına takılmayı.
Yanan odun yığınlarına bakıp dalarak
Sen şimdi minicik bir bebek
Dünyadan habersiz,
Boş gözlerle bakıyorsun bana.
Ne acılar tadacaksın zaman gelecek
O küçük yüreğinde.
Sende bu halini arayacaksın.
Hiç kolay değildir,
Saklamak sevgileri.
Özlem büyür.
Yollar büyür.
Sevda büyür.
Anlayamazsın belki
Akşam,
Yine akşam
İsmin hatırlanmadan geçmiyor
Bu sensiz balkonda.
Yüzümde ise sokak lambalarının
Loş ışığı.
Biri var
Bilirim sever beni.
Bilirim bekler
Ve özler.
Nedense tutuklamış
Tüm sevgi sözcüklerini,
İnkar edemem ki seni sevdiğimi
Ağladığım geceler şahit.
Başımı koyduğum yastık.
İnkar edemem ki özlediğimi
Yolunu beklediğim yollar şahit
Başımı alıp gittiğim ay
Bin felaketmiş, bir ayrılık
Anılar seriliyor un gibi iplere.
Acısı, tatlısı karışık
Korkuyu barındırıyor
Her an içimizde.
Artık dertleri geceye bırak.
Başkalarının dertlerinin
Gizlendiği yere.
Gözyaşlarının acısını ver
Bilinmeyen nehirlerin
Bittiği yere.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!