Şule Betül: Hayatı, Biyografisi, Eserler ...

ŞULE BETÜL HAYATI

Şule Betül Sen henüz yoktun,
Sen bir ruhtun
Sen bir yazgıydın
Sen henüz beden değildin,
Dünyada yoktun
Biz Berna ve Bekir’dik…
Biz bir ve tek’tik
Bir yalnızdık, biz sessizdik
Biz kimsesizdik ve ıssızdık,
Heyecansızdık

Sen bedene düştün
Sen annene düştün
Sen büyüdün annenle
Biz büyüdük seninle
Umutlarımız büyüdü
Heyecanlandık, umutlandık
Dualarımız büyüdü seninle
Yaşadığımızı anladık
Sen büyüdükçe annenle
Biz hayatı anladık,
Biz Allah’a yaklaştık,
Gücüne, kudretine sığındık…

20.11.82 günü ansızın
Bir rüya gibi
Rüyadan uyanırcasına
Mucize gibi
Mucizeyi yaşarcasına
Aramıza geliverdin beyazlar içerisinde
Beyazlara bürünmüş, beyaz bir melek gibi…
Üzüm saçlı, boncuk gözlü bir melek olarak…
Bir hayal gibi gerçekle karışık olarak
Aramıza geliverdin ilaç kokulu duvarlardan
Ağlayarak..
Aramıza geliverdin, bizi ağlatarak…

Seninle biz anne olduk, baba olduk…
Seninle “ben”den, “sen”den sıyrıldık,
Seninle “biz” olduk.

Gecemiz uzadı seninle…
Gecemiz bölündü seninle
Gecemiz çınladı seninle…
Senin için ellerimiz açıldı gökyüzüne
Seninle yalvardık Allah’a
Kurbanlar adadık, yalvardık,
“Onu bizden alma Allah’ım” diye…
“Onu bize bağışla Allah’ım” diye…

Seninle hastalandık, ilaçları kokladık,
Sen ağladın, biz ağladık
Sen hastalandın, biz öldük…
Öldük, öldük dirildik…
Sen üşüdün, sızlandın,
Biz parça, parça parçalandık
Sen geldin ya; biz yaşadığımızı anladık…
Sen geldin ya; biz anne-baba olduğumuzu anladık…
Artık bize bayram ne gam
Sen bizim bayramımızdın
Sen bizim parçamızdın, yaşayan
Gülen, ağlayan, el sallayan
Ayak oynatan
Gün yüzlü, yıldız gözlü…
Yıldız, yıldız gözlerinle
Gamzeli yanaklarınla
Hüzünlerimizi aldın, götürdün uzaklara…
Sevinç doldurdun odamıza, hanemize
Yaşamaya bir kat daha sarıldık…
Yaşamaya heyecan kattık, sevgi kattık
Mutluluk kattık…
Mutluluk nedir, seninle tattık…

Ne yalan söyleyeyim,
Ölüm bana vız gelirdi
Ölüm bile bana tırıs giderdi…
Kirpiklerimi kapamak kadar kolaydı ölüm benim için…

Sen geldin ya, ölümden korkar oldum,
Sen varsın ya, belâlar benden uzak dursun,
Mezar bana gurbetken
Şimdi kapımın eşiği gurbet oldu..
Senden uzaklaşmak, ayrılmak gurbet oldu
Sabah akşam gurbet oldu…

Sesimi duyduğun zaman beşikte
Güzel gülücüklerin, cıvıldaşan ellerin, ayakların
Gurbet oldu, hasret oldu…
Sen geldin ya,
Sabah akşam hasret oldu
Sana dönerken her akşam,
Tüm vasıtalar yavaş oldu, yürümez oldu…
Seninle görüştüğümüz, koklaştığımız
Ve havaya attığım an seni gülücüklerle,
Zaman durdu, dünya durdu.
Farkında mıydın, melekler de oynuyordu…

Şimdi gidiyorsun
Şimdi gidiyorsun, bir dünya bırakarak,
Şimdi gidiyorsun, hatıra dolu bir hayat ile,
Şimdi gidiyorsun, bizi yalnız bırakarak

Bir hayal gibi,
Bir rüya gibi,
İnanılması güç bir rüya gibi
Aramızdan sıyrılarak gidiyorsun…
Güleyim mi, ağlayayım mı?
Sevineyim mi karmaşık duygularla
Bizi bırakarak, kısaca bizi ağlatarak
Şimdi gidiyorsun...
Tüm hayatı tadım tadım tattırarak,
Acı tatlı her şeyi yaşatarak,
Şimdi gidiyorsun dünya gibi,
Hayat gibi, ölüm gibi gerçek olarak,
Gerçekten gidiyorsun öyle mi?

Güle güle git kızım, beyaz gelinliğinle,
Beyazı beyaza boyayarak…
Güle güle… bize hüznü yaşatarak…
Güle güle git kızım, güle güle…
Ağlamayan babanı ağlatarak…

Güle güle…
Bekir Tuncer