Şule Aydemir Şiirleri - Şair Şule Aydemir

yine
bir çelik dövülüyor tavında
yaşam usta
yine alışkanlık
vuruyor çekiç darbelerini
şekil bulacak mutlak

bugün
ellerim yandı
yüreğimin üstüne koymuştum onları
sonra anımsadım
söylediğin birkaç satırı
beynimde günlüğüm sarardı

benden giderken kendine gelişinde
bir aralık beni bana yollarsın
gördüğünde söyle de gülümsesin
bu ilk seferin de kendisini sevsin
dipte yaşasın hüznünü aşklarını
başlangıç yakalasın her sonda

sıfır çarpı sıfır eşittir sıfır
sıfır çarpı bir ya da on yüz
eşittir sıfır

hep istediklerimiz ve bizde olan sıfırlar
ölen yakınlarım elde var sıfır

dağın başı
bir elma ağacı

kurt var
kurt var
kiminde kürk

sanatcı emek veriyor
belki aylarca
sergisi sıkışıyor küçük bir ana

kulağa çalınan hoş minik melodi
yıllarda saklı bestesinin teri

düşün ki
bir katil
öldürmüştür ya nefesli hasmını

anla
neden diye sor kendine

ağır
ağrılı
geçiyordu artık günleri

günlük tutardı eskiden acılarına
anı adı altında

zehirini zerk edecek ayrılık bedene
on üçü bir yarım haziran daha
her on yıl sonrası ölüm bir dönüm
yüreği sarmalayacak
kalem kırılacak

çelik pençelerinde düşünce hürriyet
şahin bakışlarında
ve bir avcı pazarlığında
elleme sen avuçların ciğerin yanacak
kendini kim diye düşünmekten korkak