korkuçtur yılgınlığımız
aynalardan üstümüze
kederli simlerle seğirtiğinde dünya..
su tuzlu suda elma tuzlu
kıyıda kendini tuza bastıran bazı insanlar
bazı kadınlar ve bazı çocuklar
kokusu nasıl giderilir başka
erkeklerin kana buladıkları bu yaşam avlusunun
bizim yeryüzüyle alıp veremediğimiz
gökyüzü sebebiyledir belki
onlarca melek barışçıl şarkılar söyler çünkü
duyularımıza..
ey ruhumun gözesi ey sular prensesi
yalnızlık bir ok gibi gelip kalbimizi vurduğunda
denizin tarifi de şifası da mümkündür artık
martı çığlıklarında
m.M..
Münzevî MuhayyelâtKayıt Tarihi : 21.2.2012 20:41:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Münzevî Muhayyelât](https://www.antoloji.com/i/siir/2012/02/21/sular-prensesi.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!