Sular Ağlar Şiiri - Uğur Nazlım

Alırız günümüzü,
Satarız ömrümüzü.
Saymayız,yazımızı,
Güzümüzü.
Bakmayız mazimize,
mazideki kendimize.
Yutarız,
Ömür denizinde,
Yaradana verdiğimiz,
Sözümüzü.
.
.
Beden yıkanır,
Sular akar.
Akar sular,
Tende ağlar.
Toprak sarar,
Ruh yanar.
Sular Ağlar.
.
.
Toprak yarılır,
Görevliler,
Gırtlağa sarılır.
Dışardan,
Görünmez ahlar.
Beden çürür
Sular ağlar.
.
.
Karın güzelliği
Candadır.
Canın derdi,
Canandır.
Eller gider,
Toprak kalır.
El döker,
Sular ağlar.
.
.
Su başında,
Sular göz yaşında,
Gitmiştir işte,
Bir yaşında.
Otlar büyür,
Yalnız başında.
Yağmur yağar,
Sular ağlar.
.
.
Uzaklara
Yolcular gider.
Dönmeyeceklerini bilen
Yolcular.
Ama hiç sefere çıkmadılar.
Acemisidirler o yolun.
Yol gider
Sular ağlar.
.
.
Nasıl gidecekler.
Kim bilir.
Nerede,ne içecekler.
Gül bal olsa
Ne fayda.
Kan kurur,
Sular ağlar.
.
.
.
Her seste bir nefes,
Her nefeste bir çığlık,
Gizlidir.
Dünyalık
Denilen
Mahluk.
Mezarda son bulan
Çizgidir.
Kiminin sonu
Kimisine ezgidir.
Türkü yanar,
Sular ağlar.