Yitik Düşler Durağı Şiiri - Merve Akyol

eski bir şarkı çalıyor radyoda,
sen ve ben varız masada.
dökmüşüz kederleri cam bir bardağa, koymuşuz hüzünleri boş bir tabağa. zaman durmuş, kutsal bir anıt gibi şahit ikimize.
bir sen konuşuyorsun,
bir ben geçmiş günlerden,
anlatıyoruz olup biteni, büyük bir hevesle,
hani çok seviyordun beni ya,
nasıl gittin bir çırpıda Leyla'ya,
diyorum, sana. boş gözlerle bakıyorsun bana,
sessiz.
sonra sönmüş bir yıldız gibi,
kayıp gidiyorsun odada. ben kalıyorum,
yalnızlığımla baş başa.